اعتیاد رفتاری یک حس اجباری یا اصرار برای انجام یک فعالیت خاص، باوجود آگاهی داشتن از پیامدهای منفی احتمالی انجام آن است. اعتیاد از هر نوعی که باشد معمولاً با احساس انجام کاری بیش از حد و با احساس پشیمانی یا شرم همراه است. اعتیادهای رفتاری می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهند و تشخیص آن دشوار است.
برای معتاد شدن نیازی به مصرف هیچ ماده ای نیست. سیستم “ خود پاداشی مغز“ با ترشح مواد شیمیایی قدرتمندی که می تواند احساس لذت بخشی را ایجاد کند به برخی فعالیت ها پاسخ می دهد. پس از انجام تحقیقات گسترده مشخص شده که این نیروی محرکه چه از طریق مصرف مواد ایجاد شود ویا توسط رفتار، منشا درونی دارد.